TULAY SAGKALAslı KalkımSİNEM DOĞRU2025-04-142025-04-142024http://hdl.handle.net/20.500.14701/54850Amaç: Bu çalışma hemşirelerin kanıta dayalı hemşireliğe yönelik tutumları ve araştırma kullanımındaki engelleri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Bu çalışma tanımlayıcı kesitsel bir çalışmadır. Bu çalışma Türkiye’de bir devlet hastanesinde çalışan 500 hemşire ile yürütülmüştür. Veriler Hemşire Tanılama Formu, Kanıta Dayalı Hemşirelik Tutum Ölçeği ve Araştırma Kullanım Engelleri Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde Kruskal Wallis, post hoc test (Tamhane’s), Mann Whitney Utest ve Spearman korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Hemşirelerin yaş ortalaması 31.50 ± 7.57’dir. Hemşirelerin %72.6’sı kadın ve %54.4’ü lisans mezunudur. Hemşirelerin tutum ölçeği madde puan ortalaması 3.58 ±.48’dir. Tutum ölçeğin inanç alt ölçeği 3.80 ±.59 ile en yüksek puana sahiptir. Hemşirelerin engelleri ölçeği madde puan ortalaması 2.65 ±.28’dir. Engeller ölçeğin en yüksek puanlı alt ölçeği 3.04 ±.47 ile ortam alt ölçeğidir. Hemşirelerin tutum ve engeller ölçeği madde puan ortalamaları arasında zayıf bir ilişki bulunmuştur (r =.199, p < .05). Sonuç: Hemşirelerin kanıta dayalı hemşireliğe yönelik tutumları oldukça olumludur. Hemşirelerin araştırma kullanımına yönelik engelleri orta düzeydedir. Hemşirelerin en büyük engelin ortam alt ölçeğinden gelmiştir. Hemşirelerin kanıta dayalı hemşireliğe yönelik tutumları yüksek olmasına rağmen araştırma kullanımında engellerinin olduğu görülmüştür. Kanıta dayalı hemşireliğin uygulanması ve araştırma kullanımın önündeki engellerin belirlenmesi yoluyla, gelecekteki protokol uygulamalarına uyumu artıracak araştırma sürecine ilişkin hemşirelerin bilgisini artırmak için bir plan geliştirilebilir.İngilizceHemşirelik10.53490/egehemsire.1216907