H ESENC ULMANF TANELİH TIKIZF GÖZLÜKAYAİ ÖZCANG BÜYÜKYAZI2025-04-142025-04-142011http://hdl.handle.net/20.500.14701/54404Amaç: Çalısmanın amacı on iki haftalık, iki farklı siddette (yürüme hızında) yapılan yürüyüs programlarının resistin ve visfatin düzeyleri üzerine etkisini incelemekti. Yöntem ve Gereç: Otuz yedi pre-menopozal kadın (30-49 yas) hızlı tempo yürüyüs grubu (HTYG; n= 12), orta tempo yürüyüs grubu (OTYG; n=14) ve kontrol grubu (KG; n= 11) olarak ayrıldı. Egzersiz grupları 12 hafta, haftada bes gün, günde 30-60 dakika yürüdüler. HTYG ve OTYG maksimum kalp atım sayısı yedeğinin sırasıyla %70-75 ve %50- 55’inde yürüdüler. Antrenman periyodundan önce ve sonra vücut ağırlığı (VA), vücut yağ oranı (VYO), beden kitle indeksi (BKĐ), bel çevresi (BÇ), maksimal oksijen tüketimi (VO2max), glikoz, insülin, resistin ve visfatin düzeyleri ölçüldü HOMA-IR (insülin direncinin homostatik model değerlendirilmesi) hesaplandı. Bulgular: VO2max her iki egzersiz grubunda (p<.01), HTYG lehine (p<.01) arttı; VA, VYO, BKĐ, BÇ egzersiz gruplarında anlamlı olarak azaldı. Visfatin (p<.05) ve resistin (p<.01) sadece HTYG’de azaldı; gruplar arasında farklılık belirlenmedi. Egzersiz grupları VYO, BÇ ve VO2max bakımından KG’den farklılık gösterdi. HTYG’de BÇ’de meydana gelen azalma OTYG’dekinden daha fazlaydı (p<.01). OTYG’de insülindeki anlamlı artısın (p<.05) dısında, insülin, glikoz, ve HOMA-IR indeksinde grup içi ve gruplar arası farklılık belirlenmedi. Sonuç: Farklı siddette yapılan yürüme programları olumlu değisikliklere neden oldu, ancak, VO2max’daki daha fazla artıslar ve VYO, resistin ve visfatin düzeylerindeki daha fazla azalmalara bağlı olarak, kardiak fitnesi arttırmak, obesiteyi önlemek ve insülin direncini azaltmak için pre-menopozal sağlıklı kadınlara hızlı tempo yürüyüs önerilebilir.İngilizceBeslenme ve DiyetetikGenel ve Dahili TıpSpor Bilimleri