Kamer GÜNDÜZAyşe SİVRELAylin TÜRELBeril ÖZBAKKALOĞLU2024-07-242024-07-241998http://akademikarsiv.cbu.edu.tr:4000/handle/123456789/21126Akne vulgaris tedavisinde kullanılan antibiyotikler hem bakteriler üzerine etki göstermekte, hem de non bakteriyel inflamasyonu düzeltmektedirler. Dermatoloji polikliniğine başvuran akne vulgarisli olguların püstüllü lezyonlanlan alınan sürüntü materyalinden kültür-antibiyogram yapılmıştır. Yaşları 13-31 (ort. 19.13) arasında değişen 40'ı kadın, toplam 81 akne vulgarisli olgunun 26'sı önceden sistemik antibiyotik, 35'i sadece topikal tedaviler, 6'sı hem sistemik hem de topikal tedavi almıştır. 81 olgunun 56'sında (%69.1) S. epidermidis, 7'sinde (%8.6) S. aureus, 1'inde (%1.2) S. saprophyticus üremiştir. S. epidermidis üreyen olguların %44.6'sında tetrasikline, %30.4'ünde klindamisine, %32.1'inde eritromisine, %8.9'unda trimethoprin-sülfometaksazole, %1.8'inde metisiline direnç saptanmıştır. S. aureus üreyen olguların ise %28.6'sı tetrasikline, %28.6'sı eritromisine, %28.6'sı klindamisine, %14.3'ü metisiline dirençli bulunmuştur. Sonuç olarak, akne vulgaris tedavisinde öncelikle tercih edilen antibiyotiklere karşı direnç yüksektir, bu nedenle antibiyotik seçimi kültür-antibiyogram sonucuna göre yapılmalıdır.tur[Fen > Tıp > Dermatoloji]Diğer