Nalan GÖRDELES BEŞERLeyla BAYSAN ARABACIGülçin UZUNOĞLUÖznur BİLAÇErol OZAN2024-07-242024-07-2420191302-0099http://akademikarsiv.cbu.edu.tr:4000/handle/123456789/24060Amaç: Bu çalışma, adli değerlendirme amacıyla çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğine gelen suça sürüklenen ergenlerde ebeveyn tutumu ve çocukluk çağı travmalarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı kesitsel tipteki bu çalışmanın örneklemini; çocuk ve ergen psikiyatri polikliniğine ebeveyni ile gelen, suça itilmiş, 13-18 yaş arası 45 ergen oluşturmuştur. Veriler, Tanıtıcı Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği, Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutum Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, tanımlayıcı istatistikler, Mann-Whitney-U, Kruskall Wallis Varyans analizi ve pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan ergenlerin %84.4’ü 15-17 yaş grubunda olup, %60.0’ı erkek ve %57.8’i okula devam edememektedir. Ergenlerin travma ölçeği puan ortalaması 54.42±7.53 (orta) olarak bulunmuştur. Okula devam edemeyenlerin, babası ile iletişimini kötü olarak değerlendirenlerin cinsel istismar, aileleri ile birlikte yaşayanların fiziksel istismar, ilkokul mezunu olanların fiziksel ihmal, babası ilgisiz kayıtsız bir tutum sergileyenlerin duygusal istismar, annesi dengesiz ve tutarsız tutum sergileyenler ile üç ve daha fazla kardeşe sahip olanların ise duygusal ihmal puan ortancalarının anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu bulunmuştur (p<0.05). Sonuç: Suça sürüklenen ergenler orta düzeyde çocukluk çağı travması deneyimlemişlerdir. Baskıcı-ilgisiz ebeveyn tutumu, okula devam edememe, baba ile iletişimin kötü olması, kalabalık ailede olma, çocukluktan itibaren psikiyatrik tanıya sahip olma durumları çocukluk çağı ruhsal travmalarının yordayıcısıdır.turAraştırma Makalesi10.5505/kpd.2019.94834