MOHAMMAD SHAKIB ASIM2025-04-142025-04-142023http://hdl.handle.net/20.500.14701/54899Hint yarımadası, tarihte Osmanlıların idaresi altına girmemiş olsa da bölgede yaşayan Müslümanların Anadolu halkıyla uzak geçmişe dayalı dinî, tarihî, dostane ve duygusal bağları vardır. Bu güçlü dostluk ve kardeşlik bağlarının tezahürü olarak başta Hindistan olmak üzere Müslüman nüfusun yoğun olarak yaşadığı Pakistan, Bangladeş ve Keşmir gibi yerlerdeki insanlar, tarih boyunca Anadolu halkından maddî ve manevî desteklerini esirgememişlerdir. Gerek“93 Harbi”diye bilinen Osmanlı-Rus savaşında gerekse 1915-16 Çanakkale Harbi’nde İslam’ın bayraktarı olarak gördükleri Osmanlılara her türlü destekte bulunmaktan geri durmamışlardır. Hilafetin ortadan kaldırılmasına en çok da onlar üzülmüş ve bu durumu kabullenmekte zorlanmışlardır. Hindistanlı birçok âlim ve şair, hilafeti savunan eserler kaleme almış, Müslümanların halifesi olarak gördükleri Sultan II. Abdülhamid Han (1842-1918) ve Osmanlılar için methiyeler yazmışlardır. Feyzu’l-Hasan es- Sahârenpûrî (ö. 1887), Zülfikâr Ali ed-Diyubendî (ö. 1904), Vahîduddîn el-Âlî el-Haydarâbâdî (ö. 1926), Edîb-i Pişâverî (ö. 1930) Hamîdüddîn-i Ferâhî (ö. 1930) ve Enver Şâh el-Keşmîrî (ö. 1933) XIX. Yüzyılın sonları ile XX. Yüzyılın başlarında Hint yarımadasında yaşamış âlim ve şairlerden bazılarıdır. Bu çalışmamızda mezkûr altı şairin hayatı, eserleri, Osmanlı Devleti ile ilişkileri incelenecek ve Sultan II. Abdülhamid Han’ı, Osmanlıları ve hilâfeti konu alan medih ve destansı şiirlerine yer verilecektir.Arapça10.26650/jos.1338889