Browsing by Author "Elif Nilay ADA"

Now showing 1 - 2 of 2
  • No Thumbnail Available
    Item
    Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması
    (2011) Mümine Soytürk; Hatice Çamlıyer; Elif Nilay ADA; ÖZDEN TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK
    Bu çalışmanın amacı, üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılmasıdır. Araştırmada sporcu öğrencilerin yaptıkları spor türüne ve sporcu olan ve spor yapmayan öğrencilerin cinsiyet, ekonomik durum, sınıf düzeyi değişkenlerine göre iletişim becerisi düzeyleri karşılaştırılmıştır. Ege bölgesindeki 4 üniversitenin takımlarında sporcu olan 329 ve spor yapmayan 329 toplamda 658 öğrenci araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama araçları olarak Korkut (1996) tarafından geliştirilen \"İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği\" (İBDÖ) ve araştırmacılar tarafından geliştirilen üniversite takımlarında sporcu olan ve spor yapmayan öğrenciler için ayrı ayrı uygulanan 2 adet \"Kişisel Bilgi Formu\" kullanılmıştır. Verilerin analizinde \"Mann-Withney U\" ve \"Kruskal-Wallis H\" istatistiksel test teknikleri kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre sporcu olan ve spor yapmayan üniversite öğrencilerinin iletişim becerisi düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu bulunmuştur (U=41519.5r p<0.05). Cinsiyet faktörüne göre de iletişim becerisi düzeylerinde her iki grupta da istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir $(U_{sporcu=9757.00,p<.05;}U_{spor yapmayan}$- Araştırmanın diğer değişkenleri olan yapılan spor türü $(x^2=4.184,$ sd=2, p>.05), sınıf düzeyi $(x^2_{sporcu}$=2.248, sd=3, p>.05;$x^2_{spor yapmayan}$=3.390, sd=3, p>.05) ve ekonomik duruma $(x^2_{sporcu}$ =0.469, sd=2, p>0.05; $x^2_{spor yapmayan}$= 3.387,sd=2, p>0.05) göre üniversite takımlarında sporcu olan ve spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktur. Araştırma sonuçlarına göre üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerin iletişim becerisi düzeyleri spor yapmayanlara göre; sporcu olan ve spor yapmayan her iki öğrenci grubunda kız öğrencilerin iletişim becerisi düzeyleri erkek öğrencilere göre daha yüksektir.
  • No Thumbnail Available
    Item
    9-11 Yaş grubu çocukların temel hareket becerilerinin örüntüleşmesinde yaratıcı drama’nın etkisi
    (2012) Hüseyin Çamlıyer; Mümine Soytürk; ÖZDEN TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK; Elif Nilay ADA
    Bu çalışmanın amacı 9-11 yaş grubu çocuklarına uygulanan yaratıcı drama tekniğinin temel hareket becerilerinin örüntüleşmesi üzerindeki etkilerini ve bu tekniğin çocukların hatırlamaya ve uygulanan etkinliklerle ilgili duygularını ifade edebilmeleri üzerine katkısının olup olmadığını araştırmaktır. Çalışmaya ilköğretimin birinci kademesinin üçüncü sınıfında okuyan toplam 30 (15=kontrol, 15=deney) öğrenci katılmıştır. Temel hareket becerilerinden (yer değiştirme, dengeleme ve nesne kontrolü) seçilen bazı hareketler deney grubuna yaratıcı drama ile kontrol grubuna ise aynı hareketler klasik-komut yöntemi ile verilmiştir. Çalışma toplam dokuz hafta sürmüştür. İlk dört hafta hazırlık aşaması ve diğer dört hafta ise esas evre olarak tamamlanmıştır. Son hafta ise test uygulaması yapılarak, değerlendirmeye geçilmiştir. Denekler tarafından oluşturulan örüntüleşmiş hareket (ÖH) becerilerini değerlendirmek üzere Değerlendirme Komisyonu- Gözlemci Grubu (GG) oluşturulmuştur ve değerlendirme bu grup tarafından yapılmıştır. Gözlemcilerin test değerlendirme sonuçları istatistiksel analizleri yapılmıştır. Sonuç olarak çalışmada elde edilen ÖH verileri Mann Whithney U ile yapılan istatistik değerlendirmesine göre deney grubunda kontrol grubuna göre daha yüksek ve istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Ayrıca deney grubu cinsiyet açısından farklılık göstermezken, kontrol grubundaki kızların erkeklere göre ÖH puanları daha yüksek ve istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Elde edilen nitel veriler de, uygulamalarda kullanılan araç, öğrendikleri hareket, uygulanan etkinliklerle ilgili duygularını ifade bakımından deney grubunda kontrol grubuna göre daha yüksek oranlar elde edilmiştir.