Browsing by Author "HASAN FEHMI OZEL"

Now showing 1 - 3 of 3
  • No Thumbnail Available
    Item
    Kafa Travması Sonrasında Probiyotik Kullanımının İyileşmeye Etkisi
    (2022) emine müge karakayalı; Mustafa ÖZTATLICI; Erdoğan Kocamaz; Tuna Önal; Rabia DURUŞMA; Şüheda Alpay; Mehmet İbrahim Tuğlu; HASAN FEHMI OZEL; MESUT METE; NECİP KUTLU
    Amaç: Barsak mikrobiyatası ile beyin arasında iki yönlü bir ilişki olup özellikle travmatik beyin hasarı \r(TBH) sonrası hasarda oksidatif stres ve enflamatuvar aşama önemli bir role sahiptir. Barsakta oluşan \rpatoloji bu hasarın tedavisinde problem oluşturmaktadır. Probiyotikler (PB) bunu düzenleyerek oluşan \roksidatif stres ve gliozisi azaltabilme potansiyelindedir. Bu çalışmada sıçan modelinde TBH oluşturulup \rPB için bu olası etki araştırıldı.\rYöntem: Erişkin sıçanlarda yüksekten ağırlık düşürme yöntemi ile TBH oluşturulup hergün uygulanmış \rPB etkisi incelendi. PB uygulaması için enfektif olmayan NBL Probiotic Gold preparatı içersindeki \r2,5x109 Enterococcus faecium, 2,5x109 Lactobacillus acidophilus, 2,5x109 Lactobacillus rhamnosus, \r2,5x109 Bifidobacterium longum, 2,5x109 Bifidobacterium bifidum bakterileri oral uygulandı. Oksidatif \rstres için endotelyal nitröz oksit sentetaz (eNOS), gliosiz için glial fibril asidik protein (GFAP) ve \rS100 ve enflamasyon için interlökin (IL)-10 İHK ile incelendi. Hasar HE için morfometrik skorlama ve \rimmünohistokimya (İHK) için h-skor ile değerlendirildi.\rBulgular: TBH için PB ile anlamlı bir nöron korunmasının ve daha iyi iyileşmenin varlığı HE skorlamasında \rsaptandı. Bu iyileşmenin artan IL6-10 ve azalan eNOS, GFAP ve S100 h-skor bulguları ile paralele olup \rdaha etkin bir tedavinin oluşmasını sağladığı gözlendi.\rSonuç: Bu çalışmada, TBH için PB desteği ile oksidatif stres, gliosiz ve enflamasyonun azaldığı bulundu. \rBu yolla nöron koruma ve iyileşmeyi hızlandırarak daha kaliteli bir tedaviyi sağladığı anlaşıldı. TBH \rhastalarda PB kullanımının zor ve maliyetli olan kaliteli iyileşmeyi destekleyeceği düşünüldü.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Classical heart rate variability and nonlinear heart rate analysis in mice under Napentobarbital and ketamine/xylazine anesthesia
    (2022) Şüheda Alpay; Mustafa Özbek; Mürüvvet Alenbey; Hasan Kazdağlı; HASAN FEHMI OZEL
    Background/aim: Anesthetics are often used in animal experiments to achieve immobilization and relieve pain. However, many anesthetics can alter the dynamics of cardiovascular systems. We aimed to compare the effects of two frequently used anesthetics agents on heart rate variability (HRV) parameters in mice.\rMaterials and methods: This observational study was performed between May and June 2014 in 21 male BALB/c mice aged 16–20 weeks.\rThe animals were divided into three groups: pentobarbital (P), (n = 7); pentobarbital+fentanyl (P+F), (n = 7); and ketamine+xylazine (K+X), (n = 7). Surface electrocardiography (ECG) electrodes were placed in lead II configuration. The tachogram of RR intervals was obtained after R waves were detected using the Pan-Tompkins real-time QRS recognition algorithm. Frequency-domain, time-domain, and nonlinear HRV analyses were performed.\rResults: The bradycardia effect was higher in the K+X group (p < 0.01). Time-domain indices were higher in group K+X compared to group P (p < 0.01) and group P+F (p < 0.001). Very low frequency (VLF) power was significantly lower in group K+X compared to group P and group P+F (p < 0.01). Low frequency (LF) power, low frequency/high frequency (LF/HF) ratio, and total power (TP) were higher in group K+X compared to group P (p < 0.01) and group P+F (p < 0.001). The detrended fluctuation analysis short-term parameter $(DFAα_1 )$ was significantly higher in group K+X compared to group P+F (p < 0.05) and the long-term parameter $(DFAα_2 )$ was lower in group K+X compared to group P (p < 0.05). Standard deviations SD1 and SD2 were higher in group K+X compared to group P (p < 0.001) and group P+F (p < 0.001), SD2/SD1 ratio was lower in group K+X compared to group P (p < 0.05) and group P+F (p < 0.05).\rEntropy measures did not differ between groups.\rConclusion: HRV analyses, including nonlinear methods, indicated that a K+X combination reduces imbalance and disorder in the regulation of the autonomic nervous system (ANS) in comparison to both P and the P+F combination.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Konjestif Kalp Yetmezliği ve Atriyal Fibrilasyon Hastalarında Kalp Atım Hızı Değişkenliği Parametrelerinin Değerlendirilmesi.
    (2024) Hasan Kazdağlı; HASAN FEHMI OZEL
    Giriş ve Amaç: Konjestif kalp yetmezliği (KKY) ve atriyal fibrilasyon (AF) hastalarında ani kardiyak ölüm, bu hastalardaki ölümlerin önemli bir kısmını oluşturur. Ani ölüm riskini tahmin etmek için birçok parametre kullanılmaktadır. Ancak kalp atım hızı değişkenliği (KHD), yüksek tahmin gücü, düşük maliyet ve girişimsel olmayan bir ölçüm yöntemi olarak öne çıkmaktadır. Bazı KHD parametreleri, KKY hastalarında bağımsız prognostik bilgi sağlamıştır. Biz de bu çalışmada normal sinüs ritme sahip bireylerde, konjestif kalp yetmezliği (KKY) ve AF hastalarında KHD parametrelerini karşılaştırarak, bu hastalarda hangi parametreleri kullanmanın daha doğru olacağını göstermeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Çalışmamızda, Physionet Elektrokardiyografi (EKG) veritabanları kullanıldı. Kayıtlar üç grupta incelendi: Normal Sinüs Ritmi (NSR, n=18), Konjestif Kalp Yetersizliği (KKY, n=30) ve Atriyal Fibrilasyon (AF, n=30). KHD analizleri ile zaman-tabanlı, frekans-tabanlı ve doğrusal olmayan parametreler elde edildi. Tüm gruplar arasında doğrusal olmayan parametrelerin varyasyonlarını test etmek için parametrik olmayan bağımsız örnekler Kruskal Wallis testi, Dunn düzeltmesi ile birlikte kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p < 0,05 olarak kabul edildi. Bulgular: Zaman-tabanlı parametreler incelendiğinde, AF grubunda ortalama kalp hızı, Atımlar arasındaki mesafenin standart sapması (SDNN), bu standart sapmanın karekök ortalaması (RMSSD)'nın NSR ve KKY gruplarına göre yüksek olduğu görüldü. Stres endeksi ise AF grubunda daha düşüktü. Frekans-tabanlı parametrelerde ise NSR grubunda çok düşük frekans (VLF)'ın diğer gruplara göre yüksek olduğu, sempatovagal dengenin ise KKY ve AF gruplarında, NSR grubuna göre arttığı görüldü. Doğrusal olmayan analizlerde DFAα1’in KKY ve AF gruplarında NSR grubuna göre arttığı gözlemlendi. Sonuç: Bulgularımız, doğrusal KHD parametrelerinin AF hastalarında, daha az güvenilir sonuçlar gösterdiğini ortaya koymaktadır. Bu bulgular, KHD parametrelerinin sinüs ritme sahip bireylerde risk sınıflandırması için önemli bir araç olabileceğini ancak, sinüs ritme sahip olmayan bireylerde daha fazla araştırma ve özellikle doğrusal olmayan analiz yöntemlerinin geliştirilmesi gerektiğini göstermektedir.