Browsing by Author "Petek BAYINDIR"

Now showing 1 - 4 of 4
  • No Thumbnail Available
    Item
    Co-occurrence of internal carotid artery agenesis with multicystic dysplastic kidney
    (2009) İpek AKİL; Yılmaz Gülgün OVALI; Petek BAYINDIR; Serdar Tarhan; Muzaffer POLAT
    Özet: İnternal karotid arterin (İKA) yokluğu nadir bir durumdur. Bu anomali izole görülebileceği gibi diğer organ ve sistem anomalileri ile birliktelik gösterebilir (1). Multikistik displastik böbrek (MKDB) renal korteksin değişik boyutta birçok kist ile kaplanması ile karakterize konjenital bir hastalıktır. Ürolojik ve non ürolojik anomaliler MKDB‘e eşlik edebilir (2). İKA yokluğuna multikistik displastik böbrek anomalisinin eşlik ettiği olgumuz sunulmaktadır. Bilgimize göre olgumuz literatürde İKA yokluğu ve MKDB birlikteliğinin ilk sunulmuş formudur.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Atnalı böbrek: İntrarenal rezistif indekslerin renkli doppler sonografi ile değerlendirilmesi
    (2009) Feray ARAS; Petek BAYINDIR; Selim SERTER; gökhan pekindil; Bilal GÜMÜŞ
    Amaç: Sık görülen renal anomalilerden atnalı böbrekli olgularda orta hattaki füzyone bölüm çeşitli kalınlıkta parankima-töz ya da fibröz yapıda olabilmektedir. Ayrıca her iki böbrek ile füzyone alanı besleyen vasküler oluşumlarda da değişik varyasyonlar olduğu bilinmektedir. Bugüne dek atnalı böbrekli olgulardaki renal rezistif indekslerin belirlenmesine ilişkin yapılmış çalışma mevcut değildir. Bu çalışmada atnalı böbrekli olgularda her iki böbrek ile orta hattaki füzyone kısma ait rezistif indeks değerlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Yaşları 45-60 arasında değişen renal ya da sistemik hastalığı olmayan BT, US ya da İVÜ ile saptanan 15 olgu (7 erkek, 8 kadın) değerlendirildi. Dört olgu da istmusta fonksiyone parankim sintigrafi ile gösterildi. Tüm olgularda renkli doppler US ile intrarenal segmental arterlerde rezistif indeks değerleri bulundu. Orta hattaki füzyone kısmın en az 1 cm kalınlıkta parankimatöz yapıda olduğu olgular çalışmaya alındı. Fibröz bant şeklinde füzyone olgular çalışmaya dahil edilmedi. Olgularımızda heriki böbrek ile orta hattaki füzyone kısma ait rezistif indeks değerleri belirlenmiştir. Bulgular: Olgularımızda rezistif indeks değeri sağ tarafta ortalama 0.64 (0.59-0.68; SS:0.02) sol tarafta ortalama 0.63 (0.58-0.71; SS:0.03) ve orta hat parankiminde ise ortalama 0.63 (0.56-0.67 SS 0.03) olarak bulundu. İstatistiki değerlendirmede Bonferroni düzeltmesi yapıldıktan sonra önemlilik seviyesi p>0.017 bulundu. Sonuç: Orta hattaki füzyone alanın inferior vena kava ve aorta önünde yer alması nedeni ile oluşan pulsasyon artefaktları Doppler dalga formlarının sağlıklı ve net elde olunmasını kısıtlayıcı önemli bir faktör olduğu görülmüştür. Sağlıklı atnalı böbrek anomalili olgularda intrarenal Rİ değerleri normal sınırlar içerisinde olup, orta hattaki füzyone parankim alanındaki Rİ değerleri de anlamlı farklılık göstermemektedir.
  • No Thumbnail Available
    Item
    The effect of anti-tumor necrosis factor (TNF)-alpha therapy with etanercept on endothelial functions in patients with rheumatoid arthritis
    (2010) CANAN TIKIZ; Hakan TIKIZ; Petek BAYINDIR; Timur PIRILDAR; Özlem Arslan
    Amaç: Aktif romatoid artriti (RA) olan hastalarda, bir tümör nekroz faktör (TNF)-α antagonisti olan etanerseptin (ENC) endotel fonksiyonları üzerindeki etkinliğini araştırmaktı. Yöntemler: Bu prospektif çalışmaya toplam 21 RA’lı hasta dahil edildi. Bu hastalardan konvansiyonel metotreksat ve prednisolon tedavisine karşın yüksek hastalık aktivitesi devam eden 11 hastaya (8 kadın, 3 erkek ortalama yaş 47.0+10.1 yıl) haftada 2 kez, 25 mg/SC, 12 hafta süreyle ENC tedavisi başlandı (Grup 1). Konvansiyonel tedavi altında olan 10 hasta ise (8 kadın, 2 erkek ortalama yaş 55.0+6.4 yıl) kontrol grubunu oluşturdu (Grup 2). Brakiyal arterin endotel bağımlı ve bağımsız vazodilatasyon yanıtları yüksek rezolüsyonlu ultrason ile değerlendirildi. Eritrosit sedimantasyon hızı (ESH) ve C-reaktif protein (CRP) değerleri bazal ve tedavi sonrası dönemlerde ölçüldü. Verilerin karşılaştırılmasında Mann-Whitney U ve Wilcoxon testleri, korelasyonlar için Pearson korelasyon testi kullanılmıştır. Bulgular: Endotel bağımlı vazodilatasyon ENC grubunda %5.2±0.8’den %7.9±1.3’e yükselirken (p=0.04) kontrol grubunda anlamlı değişiklik saptanmadı (%6.6±1.1’den %7.0±1.8’e p=0.67). Bazal çaplarda ve endotel bağımsız vazodilatasyonda her iki grupta da anlamlı değişiklik gözlenmedi. Etanersept grubunda tedavi sonunda ESR ve CRP değerlerinde anlamlı azalma gözlendi (sırasıyla 16.2±6.8 mm/saat’ten 9.2± 5.1 mm/saat’e, p=0.003 ve 14.68±3.4 mg/L’den 9.25± 3.7 mg/L’ye, p=0.003). Sonuç: Çalışmamızda 12 hafta süreyle uygulanan ENC tedavisinin aktif RA’sı olan hastalarda konvansiyonel tedaviye oranla endotel fonksiyonları anlamlı derecede iyileştirdiği gözlenmiştir. Bu bulgumuz aktif RA’lı hastalarda yüksek oranda gözlenen kardiyovasküler komplikasyonların azaltılması amacıyla TNF- α blokajı yapan ajanların kullanımının faydalı olabileceği yönündeki görüşleri desteklemektedir.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Normal popülasyonda ve frontal rinosinüzitli olgularda resessus frontalisin anatomik varyasyonlarının radyolojik olarak değerlendirilmesi
    (2012) Beyhan ÖZYURT; ASIM ASLAN; H. Halis ÜNLÜ; Gülgün OVALI YILMAZ; Belgin KÜÇÜKGÜNAY; Petek BAYINDIR; Görkem Eskiizmir
    Amaç: Frontal rinosinüzitli ve sağlıklı olgularda resessus frontalis komşuluğunda yer alan anatomik varyasyonların radyolojik olarak incelenmesi ve varyasyonların frontal rinosinüzit (FR) gelişimine etkilerinin araştırılması. Yöntem: Sinonazal yakınma veya başka yakınmalarla polikliniğimize başvuran 61 olgu; kulak yakınmaları olanlar (Grup I, kontrol grubu), sinonazal semptomları olup FR bulguları olmayanlar (Grup II), sinonazal ve FR bulguları olanlar (Grup III) şeklinde ayrıldı. Tüm olgulara paranazal bilgisayarlı tomografi (BT) çekilerek parasagittal rekonstrüksiyon yapıldı. Elde edilen kesitler sinüs opasifikasyonları, osteomeatal kompleks hastalığı, anatomik varyasyonlar ve fronto-etmoidal hücre varlığı açısından değerlendirildi.Bulgular: Çalışmaya dahil edilen tüm taraflarda fronto-etmoidal hücre oranı %20.9 olarak belirlendi. Sinonazal belirtileri olan olgular (Grup II ve III) ile kontrol grubu (Grup I) karşılaştırıldığında, agger nazi (p=0.001) ve intersinüs septum hücrelerinin (p=0.01) istatistiksel olarak anlamlı oranda yüksek olduğu saptandı. Frontal reses hastalığı (+) ve/veya frontal sinüs opasifikasyonu (+) olan taraflarda Kuhn tip III (p=0.03) fronto-etmoidal hücre ve bulla frontalisin (p=0.02) istatistiksel olarak anlamlı oranda fazla olduğu ve Kuhn tip IV fronto-etmoidal hücrenin (2 taraf) sadece frontal reses hastalığı (+) ve/veya frontal sinüs opasifikasyonu (+) olan olgularda bulunduğu saptandı. Frontal reses hastalığı ve/veya frontal sinüs opasifikasyonu üzerine fronto-etmoidal hücre etkinliği incelendiğinde, Kuhn tip III hücrenin 4.55 kat (%95 GS: 0.560-12.196) etkili olduğu ortaya kondu. Sonuç: Frontal rinosinüzit gelişiminde, özellikle Kuhn tip III ve tip IV fronto-etmoidal hücreler ve bulla frontalisin rolü olabilir. Frontal sinüs ve resessus frontalis komşuluğundaki anatomik varyasyonların parasagittal kesitlerle değerlendirilmesi oldukça yararlıdır.