Atatürk'ün Eğitim Politikasının Kaynakları ve Temel İlkeleri
| dc.contributor.author | Ruhi SARPKAYA | |
| dc.date.accessioned | 2024-07-24T09:09:46Z | |
| dc.date.available | 2024-07-24T09:09:46Z | |
| dc.date.issued | 2002 | |
| dc.description.abstract | Bu makalede, Atatürk'ün eğitim politikasının kaynaklan ve temel ilkeleri saptanmaya çalışılmıştır. Atatürk'ün eğitim politikasını, iki temel olgu biçimlendirmiştir. Birincisi, Osmanlılardaki eğitimin dağınık, ulusal olmaktan uzak oluşu ve bilime dayalı olmayışı; ikincisi, yeni Türkiye Cumhuriyeti'nin kökleşmesinde ve devrimlerin yaygınlaştırılmasında eğitime işlevsel yaklaşımıdır. Eğitim politikasının temel ilkeleri olarak da şu on ilke saptanmıştır: Eğitim, ulusal, bilimsel, karma, uygulamalı, laik, disiplinli, olmalıdır; halk eğitimine önem verilmelidir; eğitim birliği sağlanmalıdır; öğretmenlere değer verilmelidir; eğitimde fırsat eşitliği sağlanmalıdır. | |
| dc.identifier.issn | 1300-1337 | |
| dc.identifier.uri | http://akademikarsiv.cbu.edu.tr:4000/handle/123456789/22370 | |
| dc.language.iso | tur | |
| dc.subject | [Sosyal > Sosyal > Eğitim, Eğitim Araştırmaları] | |
| dc.title | Atatürk'ün Eğitim Politikasının Kaynakları ve Temel İlkeleri | |
| dc.type | Diğer |