Deneysel travmatik beyin hasarında oluşan oksidatif stres ve apoptozun azalmasında probiotik etkisinin histolojik ve elektroensefalografik gösterilmesi

dc.contributor.authorEmine Müge KARAKAYALI
dc.contributor.authorErdoğan KOCAMAZ
dc.contributor.authorŞüheda ALPAY
dc.contributor.authorMustafa ÖZTATLICI
dc.contributor.authorRabia DURUŞMA
dc.contributor.authorHasan Fehmı OZEL
dc.contributor.authorMesut METE
dc.contributor.authorMustafa BARUTCUOĞLU
dc.contributor.authorNecip KUTLU
dc.contributor.authorMehmet İbrahim TUĞLU
dc.contributor.authorTuna Önal
dc.date.accessioned2025-04-14T05:51:55Z
dc.date.available2025-04-14T05:51:55Z
dc.date.issued2023
dc.description.abstractAMAÇ: Bağırsak mikrobiyotası sinir sistemi fonksiyonunu modüle etmektedir. Literatürde bu modülasyonda oksidatif stres ve apoptoz mekanizma- ları üzerinden birçok sinir sistemi hasarında kullanıldığı gösterilmektedir. Bu çalışmada sıçan travmatik beyin hasarı (TBH) modelinde probiyotik (PB) tedavisine bağlı nöroprotektif etkilerinin histolojik ve elektroensefalografik (EEG) veriler ile araştırılması amaçlandı. GEREÇ VE YÖNTEM: 40 erkek Wistar albino sıçan 4 gruba ayrıldı. Grup 1, Kontrol grubu (KONTROL, n=10) olup travma uygulanmadı. Grup 2, ağırlık düşürme tekniği ile yapılan Travma grubuydu (TBH, n=10). Grup 3, taklit grubu (SHAM) olup (TBH+SS, n=10) sıçanlara günde 500 μl steril salin (SS) oral gavaj ile verildi. Grup 4, PB tedavi grubu olup (TBH+PB, n=10) sıçanlar günlük olarak 500 μl PB oral gavaj ile 7 gün tedavi edildi. Beyin örnekleri travmadan 7 gün sonra toplandı. Beyin örneklerinde histopatolojik değerlendirme HE ile yapıldı. eNOS ile oksidatif stres, VEGF ile damarlanma, S100 ile gliosis ve kaspaz 3 ile apoptoz ile immünohistokimyasal olarak değerlendirildi. TUNEL ile apoptotik indeks saptandı. Ek olarak, EEG ve Somatosensoriyal uyarılmış potansiyel (SUP) kayıt bulguları karşılaştırıldı. BULGULAR: TBH ve sham gruplarında kontrol göre oldukça anlamlı (p<0.001) hasar oluşturulduğu HE boyamaları ile saptandı. Oluşturulan hasar- da, PB tedavisinin anlamlı (p<0.01) bir iyileşmeyi sağladığı bulundu. PB tedavisi ile oksidatif stres (p<0.01), gliosis (p<0.01) ve apoptoz (p<0.05) azalırken, anjiyogenez (p<0.01) arttı. Bu bulguları destekler biçimde yazılım aracılı yapılan EEG ve SUP incelemesinde; Delta dalga gücü ve teta / alfa oranı TBH ile artarken PB tedavisi ile azaldı. SONUÇ: Sonuçlar PB tedavisinin sıçanlarda oksidatif stres, apoptoz ve gliosizi azaltıp damarlanmayı artırarak anlamlı bir iyileşme sağladığını gösterdi. Literatürde bildiğimiz kadarı ile ilk defa yazılım aracılı EEG ive SUP analizi ile PB tedavisi için histolojik sonuçların desteklendiği gösterildi.
dc.identifier.DOI-ID10.14744/tjtes.2023.80743
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.14701/54923
dc.language.isoİngilizce
dc.subjectTıbbi Araştırmalar Deneysel
dc.subjectNörolojik Bilimler
dc.titleDeneysel travmatik beyin hasarında oluşan oksidatif stres ve apoptozun azalmasında probiotik etkisinin histolojik ve elektroensefalografik gösterilmesi

Files