Economic Management of Cilicia in the Time of Cicero
No Thumbnail Available
Date
2009
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
İ.Ö. 133’te Romalılar’ın Küçük Asya’yı ele geçirmesinden sonra, farklı durum ve ortamlarda değişik türden sömürü ve kötü uygulamalar görülmektedir. Tamamı değil, ancak pekçok eyalet yöneticisinin, idari konularda yoz, gaddar ve yetersiz oldukları anlaşılmaktadır. Bunlardan kötü uygulamalarda bulunanlar, kendilerinden sonra idareye gelecek olan eyalet yöneticilerinin itibarına ve bir bütün halinde Roma yönetimine fevkalade zarar vermişlerdir. Eyalet yöneticilerinin, eyaletlerde ilgilenmek zorunda oldukları çok sayıda sorun bulunmaktaydı. Bunlar içerisinde eyalet yöneticilerinin, eyaletlerde publicani ve Roma’da senatörlerle ilişkileri olmak üzere karşı karşıya bulundukları iki önemli problem vardı. Eyalette mali yönetimle ilgili en önemli meselelerin ilki vergilerin toplanmasıyla bağlantılıydı. Cicero dönemine kadar bu konuda çok sayıda hüküm verilmiş ve vergilerin toplanması aşağı yukarı belli bir yapı kazanmıştı. Ancak, Cicero döneminde Senato’ya gönderilmiş olan mektuplar halen bu konuyla ilgili ilginç görüşleri de ifade etmektedir. Ayrıca Senato’nun yöneticilere eyaletlerde kamusal ihtiyaçlar için zor durumlarda para toplama yetkisi verdiği de gözlemlenmektedir. Fakat, Cicero yöneticiliği döneminde vergi toplayıcılarına suistimal fırsatı vermeyecektir. İkinci problem Cilicia halkından bir kısmının Romalı sermaye sahiplerine (Roma seçkin sınıfından olanlara) olan borçları ve borçlarını geri ödeme konusunda içine düştükleri sıkıntılardı. Asya eyaletinin ilhakından sonra bölgenin yerli halkı vergilerini ödemek ve durumlarını hafifletmek için Romalı bu seçkin sınıftan borç almak zorunda kalmıştır. Bu durum sık sık taşradaki halk ve Roma senatörleri arasında borçlanma problemlerinin ortaya çıkmasına sebep olmuş ve onların durumlarını hafifletmekten ziyade, içinden çıkılması zor bir durum meydana getirmişti. Devlet ne şehirlerin ne de kişilerin iflaslar yoluyla varlıklarını kaybetmelerini, ne de senatörleri kızdırmayı istemediği için, bu problemlerin çözümüne vergilerin toplanması kadar önem vermekteydi. Cilicia’nın eyalet yöneticisi olarak Cicero, bu yüzden Roma, Roma elit tabakası, Romalı iş adamları ile Küçük Asya’nın yerli halkı arasında bağlantı kurmakta önemli bir rol oynamıştır. Eyaletlerde kendi imtiyazlarını, arkadaşlarının haklarını gözetmek ve ustalıkla (her zaman bu şekilde olmasa da) korumak ve garantiye almak için nasıl kullanması gerektiğini bilen Cicero, Cilicia ve Küçük Asya’da eyalet yönetimi açısından iyi bir örnek teşkil etmektedir. Cicero, Cilicia ve Küçük Asya’da kendisine verilen hak ve yetkiler doğrultusunda arkadaşlarının haklarını ustalıkla (bazen de acemice) koruma ve garantiye alma inisiyatifini nasıl kullanacağını bilen yöneticilere güzel bir örnektir.