AHMET MİTHAT EFENDİ'NİN HİKÂYE VE ROMANLARINDA MİZAH
Abstract
Ahmet Mithat Efendi, Tanzimat devri hikâye ve roman yazarları arasında eserlerinde mizaha en çok başvurandır. Tiyatro, hikâye ve roman türlerinde yazdığı eserlerinin yanı sıra Beliyyat-ı Mudhike'de ve Musahebat-ı Leyliye'nin bazı ciltlerinde mizahî bir üslup kullanmış, ibretli komik hikâyelere yer vermiştir. "Gençlik", Suizan", Karı Koca Masalı gibi eserlerinde daha çok söz ve durum komikliklerine başvurmuş, bilhassa alafrangalık, yanlış Batılılaşma problemini işlediği eserlerinde üslubu gittikçe sertleşmiş, komik, hicve dönüşmüştür. Felatun'un karakterizasyonunda komik özellikler ağır basarken son romanının alafranga kadın kahramanı Ayşe Ceylan ağır bir eleştiriye tabi tutulur.