Glokom hastalarında HRT III Cihazında MRA ve GPS algoritmalarının tanısal değerlerinin karşılaştırılması
No Thumbnail Available
Date
2014
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Amaç: Çalışmanın amacı Moorfields regresyon analizi (MRA) ve glokom probabilite skorunun (GPS) tanısal doğruluklarını incelemek ve bu iki algoritmanın gözleri normal veya anormal olarak sınıflamadaki uyumu incelemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya kliniğimiz glokom biriminde takip edilen 150 glokom hastası ve glokomu olmayan 120 kontrol olgusu dahil edildi. Tüm olgulara total oftalmoskopik muayene, standart akromatik perimetri muayenesi ve HRT III yazılımı/ Version 3,0 kullanan HRT II cihazı ile optik sinir başı muayenesi yapıldı. Elde edilen HRT parametreleri iki grup arasında karşılaştırıldı. Her iki analiz sisteminde sınıflamaya göre sınırda olan olgular normal kabul edildiğinde en yüksek spesifite kriteri , sınırda olan olgular anormal kabul edildiğinde en yüksek sensitivite kriteri ile tanısal kesinlik değerleri belirlendi. MRA ve GPS aralarındaki uyum kappa (κ) katsayısı hesaplanarak incelendi. Bulgular: Çalışmada incelenen HRT parametrelerinden konturdeki yükseklik değişimi dışında tümü hasta ve kontrol grupları arasında anlamlı olarak farklı bulunmuştur (p=0,000). Eğri altında kalan alan değerleri en yüksek değerdeki parametrelerin GPS skoru (0,817), lineer çukurluk/disk oranı (0,816), çukurluk/disk alanı (0,808) ve çukurluk alanı (0,783) olduğu görüldü. En yüksek spesifite kriterine göre MRAnın sensitivitesi %66 spesifitesi %89,1, GPSin ise sensitivitesi %62,7 spesifitesi %81,6 olarak bulundu. En yüksek sensitivite kriterine göre MRAnın sensitivitesi %85,3, spesifitesi %68,3, GPSnin ise sensitivitesi %90, spesifitesi %60,8 olarak bulundu. MRA ve GPS arasında 0,47lik kappa değeriyle orta düzeyde %65,9 (178 göz) uyum bulundu. Sonuç: Çalışmamızda sonuç olarak GPS ve MRA birbirine benzer düzeyde sensitivite göstermekle birlikte, MRAnın spesifitesi GPSye göre daha yüksek bulunmuştur. Her iki analiz programı arasında ise ılımlı bir uyum bulunmuştur. (Turk J Ophthalmol 2014; 44: 108-114)